Słowo menhir pochodzi z języka bretońskiego – znaczy
wysoki (lub długi) kamień (men = stone, hir = tall). We francuskiej Bretanii
menhirów jest najwięcej na świecie. Najwyższy z nich - Grand Menhir Brisé -
miał prawie 19 metrów wysokości i ważył 350 ton.
Istniały plany, żeby ten dumnie stojący od
tysiącleci menhir przenieść w pobliże nowo postawionej wieży Eiffla dla
pokazania całemu światu, że największe pomniki historii ludzkiej wiedzy są
właśnie we Francji. Te plany się nie powiodły, wkrótce potem menhir się zwalił
i obecnie pozostaje w stanie spoczynku w miejscu, gdzie go jakieś 4000 lat temu
postawiono.
Najprostszy megalit czyli długi kamień wstawiony
pionowo w ziemię tysiące lat temu pozostaje zagadką podobnie jak kamienne
dolmeny. Większość źródeł wiąże menhiry z kulturą celtycką i celtyckimi
kapłanami - druidami. Podobne kamienie rozsiane są jednak po całym świecie z
wyjątkiem Australii i obu biegunów.
Być może menhiry miały związek z kultem zmarłych i
obrzędami religijnymi. Być może celtyccy druidzi kontaktowali się w ten sposób
z zaświatami. Być może menhirami oznaczano groby ważnych ludzi. Czasem stoją
one na szczycie grobowych kurhanów.
Kolejna teoria mówi, że menhiry były kamieniami
granicznymi konstelacji gwiezdnych. Gdyby wpatrzeć się we współrzędne menhirów,
dolmenów, kromlechów i grobowców korytarzowych na całym świecie to może miałoby
to nawet jakiś sens. Niektóre menhiry wyglądają jak wskazówki zegarów
słonecznych.
Interesująca jest teoria sugerująca, że menhiry nie
były wcale długimi kamieniami wstawianymi w ziemię, tylko rzeźbami. Zgodnie z
nią w tamtych czasach wybierano jakieś wzgórze, po czym odkuwano i wywożono
niepotrzebne fragmenty owego wzgórza. Obraz po tej długiej kilkuletniej
operacji przedstawiał wzgórek ze stojącym pionowo w górę kamieniem. Za tą
teorią stoją liczne dowody pokazujące, że najczęściej w pobliżu menhirów nie ma
żadnych gór, z których można by taki długi kamień przyciągnąć. Oczywiście
oprócz góry na której ów menhir stoi.
Podobno nawet Stonehenge jest rzeźbą wykutą w
skałach. Złożony z wielu menhirów ustawionych w okręgach był może gwiezdnym
zegarem zbudowanym przez kosmitów.
W dzisiejszej Irlandii nie używa się języka bretońskiego
ani celtyckiego, dlatego nie pytajcie miejscowych o żadne menhiry. Tu
funkcjonuje określenie „standing stone” – stojący kamień. Problem w tym, że nie
każdy stojący kamień to menhir a poza tym niektórzy mogą nie wiedzieć, że w
najbliższej okolicy stoi najwyższy menhir w Irlandii.
Fragment tekstu zaczerpniętego z błoga „DookołaIrlandi”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz